Stabilizator

Stabilizator samochodowy to nic innego jak sprężysty, odpowiednio ukształtowany pręt pracujący na skręcanie, zamocowany do ruchomych elementów prowadzących koło, bezpośrednio lub za pomocą odpowiednich łączników stabilizatora. W razie potrzeby, zwiększa on sztywność kątową zawieszenia danej osi. Jego zadaniem jest ograniczenie bocznych przechyłów nadwozia podczas jazdy po łuku co pozytywnie wpływa na kierowalność, przyczepność i co za tym idzie, w wyniku czego zwiększa bezpieczeństwo.

W momencie pokonywania zakrętu przez samochód, jego cała masa pod wpływem działających sił, powoduje przechylenie się pojazdu w kierunku przedniego zewnętrznego koła. Działanie stabilizatora pozwala zmniejszyć różnice chwilowych obciążeń działających na części sprężyste zawieszenia kół na danej osi. W momencie gdy samochód porusza się po łuku, przechylane sił odśrodkowych nadwozia, doprowadza do ściskania sprężyny z jednej strony auta, a rozciąganie z drugiej. Drążek stabilizatora połączony z wahaczem zostaje skręcony, opór skręcanego pręta zmniejsza różnicę w ugięciu sprężyn zawieszenia, poprzez wzrost sztywności całkowitej po stronie bardziej obciążonej (koła zewnętrzne) oraz zmniejszenie sztywności po stronie mniej obciążonej (koła wewnętrzne).

Zmiana sztywności kątowej ma wpływ również na odchylenie promienia rzeczywistego od teoretycznego, który wynika z geometrii układu jezdnego w momencie pokonywania zakrętu. Przez zwiększenie sztywności kątowej zawieszenia przedniego, następuje przesunięcie tendencji zachowania się samochodu na zakręcie w kierunku podsterowności. Dzięki zastosowaniu stabilizatora z w tylnym układzie zawieszenia możliwe było przybliżenie zachowanie samochodu do założonego. W wypadku napędu na przednie koła, stabilizator zapewni neutralne proporcje podczas gdy dla tylnego napędu, następuje wzrostowa tendencja do nadsterowności.
Przy poruszaniu się na wprost po gładkiej drodze, stabilizator nie działa, gdyż obraca się w gniazdach. Jednak gdy droga okaże się wyboista, jedno z kół poddane wymuszeniu od nierówności drogi, przeniesie siły poprzez stabilizator na drugie koło z nim połączone, co powoduje niechciane drgania. Im wyższa sztywność stabilizatora, tym efekt ten będzie bardziej odczuwalny i nieprzyjemny. By pozbyć się tego można zastosować dwa rozwiązania którymi są stabilizator dwuczęściowo-rozłączny lub aktywny.

Pierwszy z nich jak sama nazwa mówi, zbudowany jest z dwóch części, które sterowane są przez elektryczny siłownik. Całe urządzenie sterowane jest ręcznie lub przez specjalny sterownik. Przy działającym systemie, koła pracują niezależnie od siebie dzięki czemu reakcje z jednego koła nie są przenoszone na drugie, takie podejście umożliwia także pełne wykorzystanie skoku zawieszenia.

Jeżeli chodzi o stabilizator aktywny, to jego konstrukcja opiera się na dwukomorowych siłownikach hydraulicznych połączonych z końcami stabilizatora. Do wytworzenia momentu oporowego lub reakcyjnego wykorzystuje się występujący w nich przepływ cieczy roboczej. Ciecz ta jest kontrolowana przez specjalne zawory, nad którymi czuwa sterownik odpowiedzialny za ogólną pracę całego zawieszenia. Auto wyposażone w tego typu system, może w sposób ciągły i bezobsługowy dozorować pracę stabilizatora i kątową sztywność zawieszenia.